RELIGIONES ANTIGUAS



12 Dic 11

Administrador del templo, sacerdote.

http://psd.museum.upenn.edu/epsd/nepsd-frame.html

saĝĝa [OFFICIAL] (1862x: ED IIIa, ED IIIb, Old Akkadian, Lagash II, Ur III, Old Babylonian) wr. saĝĝa; |GAR.ŠID|; |ŠID.GAR| “an official, the chief administrator of a temple household” Akk. šangû

[1] cuneiform ŠID saĝĝa (sanga, sangu, saĝa8)
[2] cuneiform |GAR.ŠID| |GAR.ŠID|
[3] cuneiform |ŠID.GAR| |ŠID.GAR|
+ -0 (1862x/100%).
3500 3000 2500 2000 1500 1000 (no date)
[1] 396 1445 11
[2]
[3]

1. an official, the chief administrator of a temple household (1862x/100%)

~ LEX/ED IIIa/unknown saĝĝa ED Officials 8. LEX/Old Babylonian/Nippur saĝĝa OB Nippur Lu 29. ELA/ED IIIb/Girsu sanga den-lil2# AoF 22,110f. r iii 12; sanga e2-babbar2 VS 14, 159 o iv 12; sanga dnin-gubalag VS 14, 159 o v 12. ELA/ED IIIb/Nippur sanga dub-bi i3-bala TMH 5, 081 12; sanga iri-sa12-rig7 TMH 5, 110 8; gi sanga TMH 5, 208 2; ki sanga-ta TMH NF 1-2, suppl 12 o ii 4; sanga iri-sa12-rig7 TMH 5, 222 9; sanga-me OSP 1, 050 5; sanga# [x] OSP 1, 062 o ii 1. ELA/ED IIIb/Umma sanga e2-dam Babyloniaca 8, HG 12 o vi 2′; sanga dnin-dar Babyloniaca 8, HG 12 2′; sanga dhendur-sag Babyloniaca 8, HG 12 r iv 6. ELA/ED IIIb/unknown sanga e2-gal Nik 1, 003 r v 3; sanga Nik 1, 025 o iii 3; ama sanga dnanše Nik 1, 053 o ii 5. ELA/Old Akkadian/Adab sanga diškur Adab 0675 3; 1(ban2@c) 6(diš) sila3 sanga diškur# Adab 0753 4; 2(aš@c) sanga diškur Adab 0887 1. ELA/Old Akkadian/Girsu sanga dnin-marki-ka-ra MVN 07, 146 6; ugula sanga dnin-sun2# RTC 264 o ii 3; ugula sanga dnin-dar-a RTC 264 o ii 5. ELA/Old Akkadian/Lagash e2-li-li sanga BM 016285 2. ELA/Old Akkadian/unclear dam sanga-ke4 MC 4, 61 7. ELA/Old Akkadian/unknown lugal-kuš2 sanga JCS 20, 126 5; e2-a-diri sanga-ka MAD 1, 305 11; 1(u) ur-dlum-ma sanga MAD 4, 143 1. ELA/Lagash II/Girsu dumu sanga dnin-gir2-su-ka ITT 5, 06806 3; ugula sanga dšul-pa#-[e3] MVN 06, 340 13; ugula sanga dnin-geš-zi-[da] MVN 06, 340 3; sanga# dnanše MVN 07, 429 1. ELA/Ur III/Adab [1(diš)] nam#-ha#-ni dumu sanga-bi-ta CDLJ 2002/2 r i 14; [1(diš) e2?]-lu2#-ti dumu sanga-bi-ta CDLJ 2002/2 r i 15. ELA/Ur III/Der dumu MUNUS-er3-ra sanga TIM 07, 1 2; [dumu MUNUS]-er3-ra sanga TIM 07, 1 1. ELA/Ur III/Drehem 2(diš) sila4 šeš-da-da sanga Aegyptus 17, 55, 088 5; mu-DU šeš-da-da sanga Aegyptus 19, 237, 06 3; 2(diš) sila4 šeš-da-da sanga Amorites 08 (pl.3) 6. ELA/Ur III/Girsu ugula sanga dnin-marki AAS 165 4; ugula sanga dnanše AAS 186 r iv 2; sanga dnin-geš-zi-da AfO 40-41, 58, 5 1. ELA/Ur III/Nippur kišib3 wa-ta2-ru-um sanga mar2-daki AUCT 2, 138 6; sanga den-lil2-la2 JCS 19, 028 3 ii 3; 2(ban2) [x] aga3-us2 sanga? NATN 085 10. ELA/Ur III/Umma kišib3 ur-dnisaba dumu ša3-ku3-ge <sanga dga2-tum3-du10> AR RIM 07 20 o iii 11; lu2 sanga-me-eš2 MVN 03, 347 6; 4(u) 7(aš) 4(barig) gur giri3 sanga dnin-gir2-su MVN 15, 257 3. ELA/Ur III/Ur [... ur]-nigargar sanga UET 3, 0093 1; 1/2(diš) sila3 tu7 sanga UET 3, 1120 5; ki a-ša3 sanga šabra-e-ne UET 3, 1399 o i 19; u2-a gi sanga-ke4-ne UET 3, 1695 3. unknown/ED IIIb/Girsu sanga DP 040 o iii 12; sanga DP 040 r iii 5; sanga dnanše DP 041 o ii 6. unknown/ED IIIb/Isin sanga den-lil2 BIN 08, 034 o ii 5; engar sanga MVN 03, 036 2. unknown/ED IIIb/Lagash a geštin sanga BiMes 03, 14 r i 2; 1(aš@c) sanga dutu-ke4 BiMes 03, 28 o iii 4. unknown/ED IIIb/Nippur [...] sanga OSP 1, 132 6. unknown/ED IIIb/unclear 1(aš@c) sanga NI LUM NE BIN 08, 011 r iii 2. unknown/ED IIIb/unknown e2 giš-ša3 sanga BIN 08, 102 o ii 2; sanga dnin-gir2-su-ka-ke4 DP 031 o i 5; sanga DP 031 o iv 4. unknown/Old Akkadian/Adab sanga diškur# OIP 014, 182 8. unknown/Old Akkadian/Girsu [x] elam sanga ITT 2, 05775 3; sanga dnin-dar-a ITT 5, 09257 o i 2; sanga urubki ITT 5, 09257 o i 4; sanga [...] RTC 182 1; [x x] x sanga RTC 183 11; [ur]-nu sanga šu ba-ti RTC 183 8; sanga dnin-gir2#-su# RTC 196 r ii 1. unknown/Old Akkadian/Umma e2*#-ša3* sanga*-[ra] BIN 08, 392 4. unknown/Old Akkadian/unclear sanga BIN 08, 036 o i 3. unknown/Old Akkadian/unknown sanga BIN 08, 155 6; lu2# sanga BIN 08, 162 12; e2 sanga-še3 Bridges p. 450 6; geškiri6 den-lil2-an-na sanga MVN 03, 059 2. unknown/Ur III/Drehem [mu]-DU šeš-da-da sanga DoCu 255 2; mu-DU šeš-da-da sanga Hirose 051 3; wa-ta2-ru-um sanga Hirose 214 2. unknown/Ur III/Girsu [ugula ddumu-zi ASJ 11, 135 63 o ii 10; ugula sanga dnin-dar-a ASJ 11, 135 63 o iii 5; ugula sanga dšul-gi ASJ 11, 135 63 o iv 10. unknown/Ur III/Nippur 1(diš) sila3 kaš 1(diš) sila3 ninda sanga kurušda BBVO 11, 278, 6N-T364 11; sanga-me BBVO 11, 284, 6N-T436 3. unknown/Ur III/Umma wa-da-ru-um sanga JCS 17, 021 YBC 13087 o ii 2; 1(geš2) še kišib3 siki-su13 mu sanga-še3!(TUG2) MVN 21, 329 10; ŠU+LAGAB 1(burʾu) 4(bur3) GAN2 giri3-se3-ga lu2-ga-bi sanga-me SNAT 340 18. unknown/Ur III/unclear še sanga ddumu-zi DoCu 597 4. unknown/Old Babylonian/unknown sanga# dlugal-du6-ku3-ga SAOC 44, 49 4; igi ib-ni-e2-a sanga UET 5, 191 29.

~ XLEX/ED IIIa/unknown saĝĝa ĜA2×ĜAR-me ED Officials 64. ELA/ED IIIb/Girsu sanga abzu-da-NIGIN-ka-ke4 VS 27, 014 2. ELA/ED IIIb/Nippur ki sanga-ta TMH 5, 012 8; ki sanga-ta TMH 5, 017 o ii 6; šeš sanga TMH 5, 088 o i 4. ELA/Old Akkadian/Adab sanga dašgigi4 Adab 0760 4. ELA/Old Akkadian/Girsu sanga d[x] ITT 2, 04450 6; sanga [d...] ITT 2, 04450 2; sanga d[...] STTI 004 r i 2; sanga e2-bar6-bar6ki STTI 004 r ii 4; sanga e2-bar6-bar6ki STTI 013 4. ELA/Old Akkadian/unknown mu# sanga isin2ki-še3 MAD 4, 170 2. ELA/Ur III/Drehem mu-DU ur-tilla2 sanga AUCT 1, 911 3; 1(diš) maš2 sanga dGEŠ-x MVN 03, 385 3; mu-DU ur-dsuen dumu šeš-da-da sanga MVN 05, 102 3; kišib3 wa-ta2-ru-um sanga MVN 13, 590 11; mu-DU ur-tilla3 sanga TAD 65 3; mu-DU wa-ta2-ru-um sanga TRU 311 3; mu-DU wa-ta2-ru-um sanga TRU 312 3. ELA/Ur III/Girsu ki ur-dba-ba6 dumu sanga Amherst 073 4; ugula sanga dgeš-bar-e3 AnOr 45, 398 69 r ii 17; ugula sanga d[...] AnOr 45, 410 72 o ii 14. ELA/Ur III/Umma udu mu-DU ki dutu-MI-ta dutu-MI sanga? in-na-zi TJAMC IOS 27 (pl.56) 6. ELA/Ur III/Ur sanga d#[x]--mun-na UET 3, 1762 7. unknown/ED IIIb/Girsu sanga DP 041 r i 4; sanga ša3-pa3 DP 084 o iii 2; dam sanga ša3-pa3 DP 133 r iii 9; sanga d[...]-ka-kam# BIN 08, 351 o ii 1; sanga e-me-a CT 50, 026 o iii 6; sanga ša3-pa3 e-me-a CT 50, 027 o ii 3. unknown/ED IIIb/unknown dam sanga ša3-pa3 TSA 05 r ii 2. unknown/Old Akkadian/Adab sanga dašgigi4 OIP 014, 132 2. unknown/Old Akkadian/Girsu [sanga ITT 5, 09257 o i 6. unknown/Old Akkadian/Umma sipa-e dam-gar3# sanga!? BIN 08, 392 3. unknown/Old Akkadian/unknown gissu sanga isin2ki-ke4 BIN 08, 164 7; gissu sanga isin2ki-ke4 BIN 08, 167 7. unknown/Ur III/Girsu sanga dgeš-bar-e3 ASJ 17, 231 119 i 17; sanga d[x] ASJ 17, 231 119 r i 3; sanga d[x] ASJ 17, 231 119 r i 8.

~ e[house] kug[pure]LEX/ED IIIa/unknown saĝĝa e2 kug ED Officials 66.

~ gal[big]LEX/ED IIIa/unknown SAĜĜA gal ED Lu A 114; saĝĝa gal ED Officials 9.

See: sukkal saĝĝa.

Akk. šangû “priest, temple manager”.

[2001] G. Visicato, Fara Tablets 65.

[1999] W. Sallaberger, Ur III-Zeit 194-195.

[1998] R. Maaijer, Landless and Hungry? 53-54.

[1995] G. Visicato, Bureaucracy of Fara 111-112.

[1993] J. Bauer, WO 24 164.

[1992] M. Sigrist, Drehem 218-219.

[1991] I.J. Gelb, P. Steinkeller and R.M. Whiting, Kudurrus 102-103.

[1982] K. Maekawa, ASJ 4 84.

See ETCSL: saĝĝa=temple administrator.

Archivado en: ACTUALIDAD, ARTÍCULOS, Arqueologia, Arte Antiguo, Costumbres, General, H. Próximo Oriente, HISTORIA ANTIGUA, Hombres de la Historia, Magia y ritos antiguos y actuales, PERSONAJES, R. Próximo Oriente, RELIGIONES ANTIGUAS

Trackback Uri






9 Dic 11

Nam [Destino] en sumerio, acadio simtu.

Predestinación.Fatalidad.Karma.

¿Fatalidad o libre albedrío? He ahí la cuestión…Para los sumerios estaba fijado por los dioses.

En esa certeza de basaba la adivinación del futuro, la haruspicina y extispicina babilónicas.

(567 instances)

nam [destino] (567x: ED IIIb, Lagash II, Ur III, Old Babylonian, unknown) wr. nam; na-aĝ2 “orden determinado; will, testament; fate, destiny” Akk. šīmtu

[1] cuneiform NAM nam
[2] cuneiform NA.|NINDA₂×NE| na-aĝ2 (ES)
+ -0 (555x/98%); -ma (12x/2%).
3500 3000 2500 2000 1500 1000 (no date)
[1] 12 222 305 3
[2] 20

1. determined order (567x/100%)

~ LEX/Old Babylonian/unknown lu2 nam-ta ed2-a = ša ši-im-[...] lu2-azlag B and C Seg.6, 1. LEX/unknown/Nippur me-en-ze2-en nam-mu = mi-nu [at-tu-nu] PBS 05, 152, pls.123-4 [OBGT I/1] vii 5=455; e-ne-ne nam-mu = mi-nu [šu-nu] PBS 05, 152, pls.123-4 [OBGT I/1] vii 6=456. LEX/unknown/unknown nam CBS 01862 o ii 26′. ELA/ED IIIb/Girsu ku6 pisan gar-ra-še3 nu-mu-de6-a-ka nam VS 14, 020 o ii 3; 4(ban2@c) nam#-ma#-[ni] VS 25, 011 r i 11; 2(iku@c) nam-ma*-ni VS 25, 061 r i 4; 5(aš@c) 4(ban2@c) nam#-ma-ni# VS 25, 071 r i 10. ELA/ED IIIb/Nippur 1(barig@c) nam-ma TMH 5, 042 4. ELA/Ur III/Drehem giri3 nam-mu AUCT 3, 061 2; ki nam-mu-ta AUCT 3, 105 3; ki nam*-mu-ta CHEU 052 4; šu-gid2 nam la2-ia3 su-ga MVN 08, 007 3; 1(diš) sila4 ga nam šu-gid2 MVN 08, 007 4. ELA/Ur III/Girsu 1(geš2) 1(u) 2(aš) 1(barig) gur še nam Amherst 049 7; [še-bi] nam AnOr 45, 308 53 7; [še-bi] nam AnOr 45, 308 53 8. ELA/Ur III/Umma 1(diš) tug2 nam-mu AnOr 01, 292 o i 13; u3 amar? kak nam Babyloniaca 8, Pupil 21 3; nam lugal-du10-ga gub-ba BCT 2, 269 4. ELA/Ur III/Ur dam-mu nam i3-ak UET 3, 0049 5; 1(geš2) gab2-IL2 ku6 nam 2(barig)-ta UET 3, 0944 3; [...] 5(u) 7(aš) 3(barig) ku6 nam gur UET 3, 1294 16. ELA/Old Babylonian/Nippur nam lu2-nig2-dab-ba e2-dnuska OB Contracts, pl. E3 no. 32 1; nam lu2-nig2-dab-ba [e2-dnuska] OB Contracts, pl. E3 no. 32 15; nam# APIN#-la2 igi 3(diš) gal2 SAOC 44, 59 7. unknown/Old Babylonian/unknown [[TUG2 = ši-im-tum MSL 09, 124-137 viii 534. unknown/ED IIIb/Lagash balag LAK308 nam BiMes 03, 29 o ii 9. unknown/ED IIIb/Nippur nam [x (x)] x AN x BIN 08, 173 7. unknown/ED IIIb/unknown 1(aš@c) e2 nam BIN 08, 105 3; nam [...] ITT 5, 09224 o ii 1. unknown/Ur III/Drehem 2(diš) x? 2(diš) nam? mu!? SANTAG 7, 190 3. unknown/Ur III/Girsu 6(bur3) 2(eše3) 2(iku) 1/2(iku) 1/4(iku) GAN2 nam ASJ 17, 217 110 o i 12; [...] gazi nam ASJ 17, 217 110 o i 3; [...] nam# ASJ 17, 217 110 o i 6. unknown/Ur III/Umma nam bi2-ib2-ri-ri# [...] MVN 16, 0698 4; siki-bi nam MVN 18, 398 3; 2(u) sila3 lugal-e-ba-an-sa6 nam Rochester 159 r ii 16; lugal-[...] nam [...] SAT 3, 2005 8; ugula šeš-kal-la nam SAT 3, 2153 16. unknown/Old Babylonian/unknown u3 ku3 nam a2-e3-a-ni-še3 BE 06/2, 03 25; ku3 nam a2-e3-a-ni-še3 BE 06/2, 03 8; nam 1(diš) ninda sukud-bi UET 5, 125 10; diše2-a-şi-li2 nam e2-a-ga-mil UET 5, 191 19.

See: e nam me ĝar; ĝeš nam tar.

2. will, testament

3. fate, destiny

Archivado en: ACTUALIDAD, Arqueologia, Arte Antiguo, Curiosidades, H. Próximo Oriente, HISTORIA ANTIGUA, R. Próximo Oriente, RELIGIONES ANTIGUAS

Trackback Uri






21 Nov 11

Pedra da Serpe, castro de Penalba, Pontevedra

http://www.celtiberia.net/imagftp/U21517-PO-Pedra-da-Serpe.jpg.jpg

Celtiberia.net

P1000365

Este petroglifo se sitúa en la cima de un montículo del castro de Penalba, sobre una gran losa granítica, desde donde se puede ver una gran panorámica de las tierras del río Lérez. En ese lugar se celebra la romería de San Antoniño, cuya ermita está en el castro, como “cristianizando ” el lugar con su presencia, pero sin quitar , dañar o mover el antiguo ídolo, según la doctrina del Papa Gregorio Magno ( 540-604), reflejada en una carta que Mellitium( Melitón) llevó a Agustin, primer arzobispo de Canterbury, en julio del año 601, recogida por Beda el Venerable( 672-735), evangelizador de Inglaterra( Ecclesiastical History p. 111, o en otras ediciones de Beda, al final del capítulo 6, Libro 2.) Patrologia latina 77, 1215-1217:

No destruyais los ídolos paganos. Colocad sobre ellos un santo cristiano”

a600303.us.archive.org/5/items/historiaecclesia00bedeuoft/historiaecclesia00bedeuoft.pdf

Melitón recibió una carta de Gregorio instando a Agustín a convertir los templos paganos a las iglesias cristianas, y para convertir los sacrificios paganos de origen animal en fiestas cristianas, para facilitar la transición al cristianismo. La carta de Gregorio marcó un cambio radical en la estrategia misionera, y más tarde fue incluido en la Historia de Beda Anglorum ecclesiastica gentis.

“No destruyáis los templos paganos: consagradlos al servicio del Dios bendiciéndolos y rociándolos con agua bendita. Reemplazad los ídolos paganos por reliquias y estatuas de los santos. Las grandes ceremonias acompañadas de sacrificios pueden recibir un nuevo significado si se les asocia a una fiesta cristiana, después de la ceremonia religiosa, los fieles podrán matar sus terneros y comerlos en una comida de acción de gracias…” (A. Freitag. Atlas du monde Chretien. Paris-Brusseles 1959, pag. 36).

http://www.kentpast.co.uk/St_Mellitius.html

Por lo general, conocida como la Epístola ad Mellitum, entra en conflicto con la carta enviada a Etelberto, que el historiador RA Markus ve como un punto de inflexión en la historia misionera, cuando la conversión por la fuerza dio paso a la persuasión.

El texto latino es el siguiente:

Epistola ad Mellitum

[1215]Epistola LXXVI
Ad Mellitum abbatem

Dat mandata Augustino, quem adibat, exhibenda, ad faciliorem Anglorum conversionem

Gregorius Mellito abbati in Francia.
Post discessum congregationis nostrae, quae tecum est, valde sumus suspensi redditi, quia nil de prosperitate vestri itineris audisse nos contigit.

Cum vero vos Deus omnipotens ad reverendissimum virum fratrem nostrum Augustinum episcopum perduxerit, dicite ei quid diu mecum de causa Anglorum cogitans tractavi, videlicet quia fana idolorum destrui in eadem gente minime debeant, sed ipsa quae in eis sunt idola destruantur. Aqua benedicta fiat, in eisdem fanis aspergatur, altaria construantur, reliquiae ponantur, quia si fana eadem bene constructa sunt, necesse est ut a cultu daemonum in obsequium veri Dei debeant commutari, ut dum gens ipsa eadem fana non videt destrui, de corde errorem deponat, et, Deum verum cognoscens ac adorans, ad loca quae consuevit familiarius concurrat. Et quia debet his etiam hac de re aliqua sollemnitas immutari, ut die dedicationis vel natalitiis sanctorum mar-[1216]tyrum, quorum illic reliquiae ponuntur, tabernacula sibi circa easdem ecclesias quae ex fanis commutatae sunt de ramis arborum faciant, et religiosis conviviis sollemnitatem celebrent. Nec diabolo jam animalia immolent, sed ad laudem Dei in esum suum animalia occidant, et donatori omnium de satietate sua gratias referant, ut dum eis aliqua exterius gaudia reservantur, ad interiora gaudia consentire facilius valeant. Nam duris mentibus simul omnia abscidere impossibile esse non dubium est, quia is qui locum summum ascendere nititur necesse est ut gradibus vel passibus, non autem saltibus elevetur.

Sic Israelitico populo in Aegypto Dominus se quidem innotuit; sed tamen eis sacrificiorum usus, quos diabolo solebant exhibere, in cultu proprio reservavit, ut eis in sacrificio suo animalia immolare praeciperet; quatenus, cor mutantes, aliud de sacrificio amitterent, aliud retinerent, ut etsi ipsa essent animalia quae offerre consueverant, verumtamen Deo haec et non idolis immolantes, jam sacrificia ipsa non essent. Haec igitur dilectionem tuam praedicto fratri necesse est dicere, ut ipse, in praesenti illic positus, perpendat qualiter omnia debeat dispensare. Deus te incolumem custodiat, dilectissime fili.
[1217] Data XV Kalend. Juliarum, imperante domino nostro Mauricio Tiberio, piissimo, Augusto, ann. 19, post consulatum ejusdem domini nostri ann. 18, indict. 4.


Este punto de vista tradicional, que la Epístola representa una contradicción de la carta a Etelberto, ha sido cuestionada por el historiador y teólogo George Demacopoulos , quien sostiene que la carta a Etelberto estaba destinada principalmente a fomentar el rey en los asuntos espirituales, mientras que la Epístola fue enviado para tratar los asuntos puramente prácticos, y por lo tanto los dos no se contradicen entre sí. Exactamente cuando San Mellitus y sus acompañantes llegaron a Inglaterra es desconocido, pero debió llegar sin duda al el país por 604AD, cuando Agustín lo consagró como obispo en la provincia de los sajones del este, por lo que Mellitus del primer obispo de Londres (Londres fue la capital de los sajones del este ).

L.II.[] ANNO dominicae incarnationis DCIIIImo, Augustinus Brittaniarum archiepiscopus ordinauit duos episcopos, Mellitum uidelicet et Iustum; Mellitum quidem ad praedicandum prouinciae Orientalium Saxonum, qui Tamense fluuio dirimuntur a Cantia, et ipsi orientali mari contigui, quorum metropolis Lundonia ciuitas est, super ripam praefati fluminis posita, et ipsa multorum emporium populorum terra marique uenientium; in qua uidelicet gente tunc temporis Saberct nepos Aedilbercti ex sorore Ricula regnabat, quamuis sub potestate positus eiusdem Aedilbercti, qui omnibus, ut supra dictum est, usque ad terminum Humbrae fluminis Anglorum gentibus imperabat. Ubi uero et haec prouincia uerbum ueritatis praedicante Mellito accepit, fecit rex Aedilberct in ciuitate Lundonia ecclesiam sancti Pauli apostoli, in qua locum sedis episcopalis, et ipse, et successores eius haberent. Iustum uero in ipsa Cantia Augustinus episcopum ordinauit in ciuitate Dorubreui, quam gens Anglorum a primario quondam illius, qui dicebatur Hrof, Hrofæscæstræ cognominat.

El papa Gregorio I (siglo VI) predica entre sus misioneros: “No destruyáis los templos paganos sino únicamente los ídolos que albergan. En cuanto a los edificios mismos, contentaos con rociarlos de agua bendita y colocad allí vuestros altares y vuestras reliquias”. Adhemar, Jean. Influences antiques dans l´art du Moyen Age français. [1937]. Ed, du CTHS, París, 1996.

http://www.gnosisprimordial.com/?p=265

Lápida de Mellitus en san Ignacio de Canterbury,

A principios del s. VII, Beda el Venerable refiere que el año 601 el Papa Gregorio I dirigiéndose especialmente

a los misioneros ingleses, en particular a Melitus y Agustín de Canterbury, les pide trabajar para desterrar el

sentido de las fiestas paganas arraigadas todavía en la cristiandad, especialmente la fiesta del solsticio de invierno. Escribe Gregorio I:

“No destruyáis los santuarios en donde están entronizados los ídolos, sino solamente los ídolos que están en estos santuarios.

Consagrad el agua colocada en estos santuarios; construid altares en estos templos de forma que la población viendo

que los edificios no están destruidos, renuncien a sus errores y adoren al dios verdadero”.

(Ver texto completo en latin arriba)

http://la.wikisource.org/wiki/Epistola_ad_Mellitum


Leer más…

Archivado en: ACTUALIDAD, ARTÍCULOS, Arqueologia, Arte Antiguo, Celtas, Costumbres, Cristianismo, Cultura clasica, Curiosidades, Europa, General, HISTORIA ANTIGUA, Hombres de la Historia, MITOLOGÍA, Magia y ritos antiguos y actuales, OPINIONES, PERSONAJES, R. Roma, RELIGIONES ANTIGUAS, Supersticiones-creencias

Trackback Uri